• 20 september 2020

    Het moest een zeer mooie zondag worden op het complex van Driebergen voor de mannen van Nederhorst zondag 3, helaas werd de werkelijkheid anders…….
    Om 11.00 spelen bij Driebergen, weinig van onze spelers hebben ooit zover in Utrecht hun voetbalschoenen aan moeten trekken. Om 9.45 werden de talenten van zondag 3 op de club verwacht om te vertrekken. Iedereen was op tijd behalve Nasr tot op het tijdstip van dit schrijven hebben we nog steeds geen idee waar hij is.

    Dus 9.55 de auto in om in trainingspak en al aan te komen in Driebergen. Het bleek een enorme club met veel velden en wel geteld 1 zondag elftal. De beschrijving die Martijn al enkele weken geleden had gegeven over de tegenstander bleek volledig te kloppen. De jongste tegenstander was vermoedelijk 50 en het gewicht schommelde tussen de 100 en 150 kilo. Alleen de blinde keeper werd niet gesignaleerd.

    Om stipt 11.00 uur werd er afgetrapt in een overigens zeer vriendelijk duel. Het bleek dat Driebergen al 3 wedstrijden voor de beker had gespeeld en dit was duidelijk terug te zien op het veld. Ze lieten het balletje prima van links naar rechts gaan en zowaar hadden ze ook nog lopende mensen voorin. Al met al kwamen we er de eerste 20 minuten niet aan te pas. Overal waren we te laat en er werd niet fel op de man gezeten. Behalve onze marinier Robin die binnen 20 minuten 2x zijn tegenstander had opgegeten en over de hekken had uitgespuugd.
    Een mooie voorzet van Driebergen precies op de kruin van hun spits betekende de 1-0. Dat hij ongehinderd tussen 2 man kon inkoppen is voer voor de training.
    Nederhorst 3 had moeite met …….tja een beetje alles wat met voetbal te maken had. Waar we in de kantine op alle fronten onze tegenstanders weten te overklassen bleken we op het veld nog geen bal over 3 meter naar elkaar te kunnen spelen. De rust werd met 1-0 bereikt en de 2e helft moest anders.

    Martijn D werd in de spits gezet maar door tussenkomst van John W werd er toch getwijfeld aan zijn snelheid. Na spoedoverleg werd Robin in de spits gezet, met zijn snelheid moest hij een plaaggeest worden voor de tegenstander. Robin deed zijn best net als eigenlijk iedereen maar niets lukte. Het veld was stroef, de spieren vermoeid, zon en wind tegen niets zat mee. Na half ingrijpen van onze gelegenheidskeeper John W werd het ook nog 2-0. Het voetbal werd er allemaal niet beter op, waar we op trainingen fanatiek in de bal komen en acties maken liepen de boys van 3 als bejaarden over het veld. Toen John W uit pure ellende zijn handschoenen maar in de ring wilde gooien stond plots de spits van Driebergen weer voor zijn neus en was het zomaar 3-0.
    Martijn D had nog een fraaie omhaal ingedachte die bijna een gebroken neus opleverde.

    Er waren wellicht 2 man met een voldoende Cedric en onze nieuwe aanwinst Cilus. De rest behaalde het gemiddelde cijfer van een 3,5.

    Na de wedstrijd was het leed snel vergeten. We zaten heerlijk buiten, bittergarnituur, bier wat willen we nog meer. Eigenlijk is de wedstrijd maar een hinderlijke onderbreking van de 3e helft. Samen met de tegenstander (overigens fijne jongens om tegen te voetballen) biertje gedronken en ervaringen uitgedeeld.

    Volgende week HDS thuis, als het goed is 1 van de favorieten voor de titel dus dat beloofd wat. Er zal ongeveer 200% meer inzet moeten worden getoond om dit varkentje te wassen.

    Allen dus donderdag trainen, 03.30 uur naar huis zodat iedereen zondag weer fit is voor deze topper in de kelderklasse.

    Wellicht is Nasr tegen die tijd weer boven water.
    P.s. Rene bedankt voor je support!